Onu 2013 yılında tanıdık. İngilizce öğretmenliği öğrencisi Dilek ÖZÇELİK lenf kanseriydi. İlaç bulamıyordu. Dönemin çevre ve şehircilik bakanı Erdoğan Bayraktara durumunu anlattı fakat karşılığında bakanın eline 100 TL tutuşturmasıyla yıkılan bu onurlu kadın kulaklarımızdan hiç silinmeyecek şu sözleri haykırdı; “Ben dilenci değilim. İnsanlık konusunda bir kez daha hayal kırıklığına uğradım. Görüyorum ki çaresizliği hiç tatmamışsınız hayatınızda.” Ve maalesef 5 yıl dayanabildi acılarına. Bu cesur
,onurlu kadını kaybettik. Kanserleşmiş Parababaları düzenine bir kurban daha verdik maalesef.
Aslında yapılması gereken kanser ve diğer hastalıkların ilaçlarını ulaşılabilir yapmak, insanları kolay yoldan sağlıklarına kavuşturmaktır. Fakat bu insanlıktan nasibini almamışlar, insanları oy,koltukları ve makamı para olarak görürler.
Bu sömürü düzeni sürgit böyle gitmez elbet. Bizler Dilek ÖZÇELİK’in haykırışlarını yüreğimizde taşıyacak ve günü geldiğinde yüzlerine tokat gibi çarpacağız.
Halkçı Kamu Emekçileri